“Francuski piesek”

Marty Obuch. Plotka głosi, że dostała namaszczenie od samej Joanny Chmielewskiej. Bardzo być może – styl do złudzenia przypomina dobrą, starą Chmielewską. Tylko czasy się zmieniły i nikt nie nazwie tego kryminałem. Teraz zwą to komedią kryminalną. Ja bym poszła dalej i uściśliła do ‘romans kryminalno-komediowy’. Postaci rysowane grubą, pewną kreską, aż do przesady, ‘szalone’ bohaterki, ‘niesamowite’ zbiegi okoliczności, a nad wszystkim czuwa poczciwa, acz uczciwa policja. Lekkie, łatwe, przyjemne, damskie, ponieważ wokół romansów się kręci, a chłop, nie wiedzieć jak nieudolny, nie uwierzy, że wiadro cynamonu zakonserwuje zwłoki. Ale język zabawny i wszystko się dobrze kończy, więc czemu nie. Po godzinie nie pamiętam bohaterek, ich wyglądu czy zachowań, ale jedno powiedzonko mi utknęło: “Wyglądasz jak milion dolarów… ale w pięciocentówkach”.