“Cień eunucha” Jaume Cabre

Wydawnictwo Marginesy. Tłumaczenie Anna Sawicka.

Po autorze “Głosów Pamano” oczekiwałam więcej. Może to mój błąd. Dwuwątkowa narracja, niby-wielka tajemnica rodu, w gruncie rzeczy przewidywalna od pierwszych słów, rewolucja, Franco i kryzys za kryzysem gdzieś w tle. Ale ja nie o tym chciałam. Zanim czytelnik zanurzy się w gęstą narrację – kilka słów dodaje od siebie tłumaczka, pani Sawicka. I to jest coś absolutnie niezwykłego, ona tę książkę kocha, ona ją wyjaśnia i przybliża czytelnikowi, wychodzi ze skóry i z siebie, by wskazać piękno nawiązań muzycznych [których, jako żywo, sama bym nie zauważyła, a raczej umknęłyby mi jako mało ważne] – i ta pasja tłumaczki, to jej oczarowanie, zachwyt… Przeczytałam wywiad z panią, obejrzałam, jak wygląda… Ja bym chciała przeczytać jej książkę – może być biografia któregoś jej ukochanych autorów, spoko, lubię biografie.

A sam “Cień” – jak to cień, w upalne dni tęsknimy, w pochmurne przeklinamy. Trzeba trafić we właściwy czas.

PS Tak sobie myślę, że jakby wydawnictwo zebrało wszystkie słowa wstępne pani tłumacz w jeden tom – to powstałaby super opowieść.