Jesienne Ażury

To Ultra z bezpukania poradziła mi samej spróbować szydełkowania. W końcu to nic trudnego. W końcu – jak się tak chwilę zastanowić – wszystkie kobiety w rodzinie szydełkowały od niepamiętnych czasów. Nie jakieś tam kołnierzyki, serweteczki, bo to brzmi banalnie. Na szydełku wyczarowywały wszystko – spódnice, bluzeczki, bransolety… Jesień, melancholia, choć jeszcze w złocie, to w końcu nadejdzie czas smuty… Z szydełkiem zasiąść w bujanym fotelu i ściegi, przekazywane z pokolenia na pokolenie, jak mantra, jak modlitwa, pamięć – niepamięć…

Tylko, że fotel bujany został gdzieś tam, a ściegów nigdy się nie nauczyłam.

Jeszcze są czerwone jabłka. I ażury. Ażurowe kolczyki.To najbliżej ażurów, bliżej nie będzie. A z jabłek będzie jesienna zupa z dynią i przemyconym imbirem.

PS. Wrzuciłam do szopika, bo może komuś wpadną w oko 😉 KLIK