ociechuj

Nawet nie wiem, jak to inaczej opisać. ‘Ociechuj’ to najbliższe mojemu stanowi ducha. No bo jesteś sobie matką jedynaczki, udało ci się wynegocjować spanie w nocy, pobudki w okolicach 9 rano, wiesz już wszystko o pampersach i ich zawartości, wiesz, że kąpiel może być traumą albo świetną zabawą, w zależności od fazy księżyca…Wszystko wiesz. Jakie legginsy ubierzesz do ćwiczeń po połogu, jaki płyn do kąpieli, jaki proszek… A potem rodzisz, kobieto-matko jedynaczki, tę dziecinę nr 2. Ociechuj. Dziecina nr 2 nie negocjuje, no chyba, że techniką mokrego gniazda, ale to raczej terroryzm niż negocjacje. Dziecina nr 2 ma uczulenie na płyny używane przez poprzedniczkę, budzi się w innych godzinach, nie daje spać, nawet pieluchy innej marki trzeba kupić, bo ma inną figurę… czaicie, kartofel miesięczny ma figurę! ociechuj! Czuję się zdziwiona niby ta żaba na torowisku.

I pocieszam się tylko, że niektóre mają bliźniaki. Ale to zasadniczo słaba pociecha.

A myśli te naszły mnie na okoliczność Strefa Komfortu Mamy, a dokładniej lektury jednego z postów… Będąc w ciąży myślałam, co to nie ja. No nic, sypię łeb popiołem i zastanawiam się, jak nasze prababki dawały sobie radę z gromadką. Bohaterki.