In the heat of the night

In the heat of the day When I close my eyes When I look your way When I meet the fear that lies inside When I hear you say In the heat of the moment Say, say, say Cokolwiek zechcę powiedzieć dawno już zostało powiedziane, wykrzyczane, wyśpiewane, księżyc upiornie lśni, łysy, szklisty, to nie jest złoty księżyc znad Thaiti, co złotym blaskiem lśni, to nawet nie jest ten piękny księżyc, pod którym delikatna Holenderka nuciła Moon River, to łysy, spasiony na krzykach, Freya płacze w telefon, przecież wiem, uspokój się, teraz za późno, kup melisę, kilka kilo melisy, parz mężowi przy każdej okazji, czemu oni nic nie rozumieją, na litość, jak można obrażać się na 2latkę?!, Some day, some day, some day, dominion Some say prayers Some say prayers I say mine, słuchaj, ale jak to możliwe, jesteś pierwszą, która mówi, że jej dziecko histeryzuje, wszystkie inne mają spokojne aniołki, już myślałam, że jestem nienormalna, moja matka przysięga, że my siedzieliśmy spokojnie w kącie – mój ojciec też przysięga, ale widzisz, ja jestem starszym dzieckiem, więc pamiętam, że mój młodszy brat jak dostawał histerii, to po nim sąsiad z góry, dwa miechy od niego starszy, a potem taka mała, piętro niżej… i po chwili wszyscy tatusiowie wychodzili grzebać w silnikach polonezów czy maluchów stojących pod blokiem, a w trzęsących się od decybeli mieszkaniach zostawały matki bliskie załamania… I jak sobie radziły? Moja włączała odkurzacz, sąsiadka z góry myła okna, zajmij się czymś, po prostu zajmij ręce… Spokojnie, to wszystko już było, Sense of security, like pockets jingling, a łysy widział to wszystko, nic nowego i śmieje się, jak się śmiał przed wiekami…

ps A to jest ta, która śpiewała na schodach… co to blondynką miała być…