Kosz trzeba wystawić

– Kosz trzeba wystawić – poinformowałam Księcia.

– O rany, naprawdę już daje? – zdziwił się. Niby co miał kosz dawać? Przyjrzałam mu się z uwagą. Krokiem lunatyka przeszedł do kuchni i zaczął zawiązywać śmieci.

– Kosz Mojżesza – sprecyzowałam wypowiedź.

– Aaaa. – ucieszył się, że jednak nie śmieci. Bo jak co roku w upały u nas nie działa winda. Może ona po prostu nie lubi takich temperatur i strajkuje? – No trzeba. – zgodził się łaskawie. Więc jakby ktoś z okolic Wrocławia miał zapotrzebowanie na kosz Mojżesza Shnuggle, jasny, 2w1 – to zapraszam do kontaktu, ogłoszenie na Olx też się pojawi, jak zdjęcia porobimy…

A dlaczego właściwie kosz Mojżesza, skoro jest to rozwiązanie tymczasowe? Nie, nie brałam kosza ze sobą do kuchni, bo do tego mikro kosmosu po prostu by się nie zmieścił. To samo dotyczy łazienki. Zasadniczo też funkcja kołyski pozostała bez używania, bo Kijanka potraktowała bujanie jak typowy szczur lądowy i zagroziła haftowaniem. Czemu więc…? Po pierwsze – jest spory i służył nam cztery miesiące, co jak na kosz jest niezłym wyczynem. Po drugie… to wszystko przez Żabę. Umówmy się – dwa szczebelkowe łóżeczka w mikro mieszkaniu to trochę za dużo. Ale zmuszanie starsze do oddania własnego łóżeczka jeszcze nie istniejącej siostrze – trochę wrednie. Ale odkąd Kijanka zagościła to miłość jest wielka i coraz większa, Żabula z radością przystała na nowe łóżeczko, szczebelkowca oddaje Kijance, a kosz… kosz może przynieść radość kolejnemu dziecku, polecam.