Czy można zniechęcić się do popularnej autorki z powodu jednego zdania?

Jeśli autorka ma za sobą kilkanaście książek, jest lubiana, uwielbiana, jej opowieści pełne pluszu i empatii, dowcipu, ciepłych, pozytywnych skrętów akcji…? Czy jedno zdanie może wywołać totalną niechęć, by nie rzec – obrzydzenie?

Oczywiście.

Aczkolwiek potrzebny jest pewien kontekst.

Przeczytałam sporo reportaży i akt sądowych. Nie tylko pani Seidler. I mam wrażenie, że ofiarom należy się szacunek. Jeśli nie masz szacunku, to się choć nie odzywaj.

W 1976r w wigilijną noc we wsi Zrębina popełniono koszmarną zbrodnię. Pijane bydlę z kompanami zatłukło ciężarną 18latkę, jej męża i 12letniego kuzyna męża. To nie była szybka, bezbolesna śmierć. A na wszystko patrzyło 30 mieszkańców wsi, w autokarze siedzących, bo bydlęta dokonały zbrodni w świetle latarki ręcznej i reflektorów autokaru – i nikt nie ruszył się, by pomóc i przez lata trwała zmowa milczenia.

I mając w pamięci ten skrót, bo akta były długie i nie będę przytaczać, co napisał koroner…

Otóż mając w pamięci ten skrót zbrodni wyobraźcie sobie pluszowy świat, gdzie bohaterka wkłada w uszy kolczyki-muchomorki i idzie walczyć o Dobro, bo Dobro powraca… i w opisie pluszowego świata znajduje się informacja, że jakaś tam panna T usłyszała mimochodem o tej zbrodni, ale wcale jej to nie obeszło, bo jej świat zawalił się dużo wcześniej. [bo nowo poznany chłopak nie pojawił się na randce]. I dalej o czynieniu dobra, doręczaniu listów, ziołach, szalach…

…może nie brak empatii, tylko brak wyczucia stylu. Ale ja poczułam się zniesmaczona. Wszystko mi jedno, czy autorka chciała się popisać znajomością historii kryminalistyki, realiów PRLu, czy czego tam jeszcze. Tej pani już podziękuję.

[książka to “Biuro przesyłek niedoręczonych” Nataszy Sochy; o zbrodni nakręcono m.in. film “Zmowa”]