Co ułatwia mi życie?

Mogłabym napisać, że czytnik ebooków, ale nie do końca byłaby to prawda. Zasadniczo stosunek do czytnika mam ździebko ambiwalentny i im dłużej się znamy, tym trudniejszy jest to związek. A wyładowywania się w punkcie kulminacyjnym to nie wybaczę łatwo. Jest to akcja notoryjna, mój czytnik chyba ma jakąś szczególną inteligencję.

Mogłabym takoż uznać, że giętka bateria zasadniczo podniosła mój komfort życia. Jednakże – jeśli nie muszę opróżnić całego zlewu, by nalać wody do czajnika, która to czynność niezbędną jest celem uzyskania herbaty – istnieje prawdopodobieństwo, że bakterie ze zlewu wybudują piramidy [lub wynajdą koło, nieważne, nie jestem drobiazgowa.]

Życie ułatwia mi nauka. Serio.

Jest otóż taka pozycja jak “Historia wewnętrzna” pani Gulii Enders. Jest to opowieść o trawieniu, żołądku, jelitach – napisana przejrzystym, zabawnym językiem. Nadto – autorka nie jest Amerykanką, jeno Niemką. Zatem jeśli pisze o negatywnym wpływie złej diety na organizm – to nie mam przed oczami otyłych Amerykanów, tylko się pochylam nad problemem, bo rynek żywności niemieckiej podobny do naszego. Jasne, każdy z nas ma żołądek i jelita w najwyższym porządku, jemy zdrowo i eko. Acha. Staramy się, to fakt. Nie będę przytaczać dokładnie,[ bo ja to jeszcze na spokojnie muszę przeczytać, na papierze, z zakładkami, znacznikami i podkreśleniami, nie ma to tamto] ale co, jeśli są badania, że np. nadmiar fruktozy prowadzi prostą ścieżką do depresji? Że niby nie jemy aż tylu owoców? A syrop glukozowo-fruktozowy, obecny praktycznie wszędzie? Przekaźniki się blokują i podłączona serotonina nie trafia do krwiobiegu, tylko jest wydalana. Brak serotoniny na dłuższą metę kończy się myślami samobójczymi. A tu zamiast do lekarza po kolorowe tabletki wystarczyłoby zjeść dwa banany mniej lub przeczytać wreszcie dokładnie składniki mrożonej pizzy.

Olitorio – o migdałkach i ich wycinaniu szczegółowo też jest.

Polecam wszystkim, nie tylko dla migdałków i fruktozy.