Jabłka, zdjęcia i jakim cudem?!

Jabłka z marchwią, surówka

Jabłka z aronią, sok

Jabłka z dynią, zupa-mus

I wreszcie – jabłka w szarlotce. Ale ile można to samo ciasto? Znaczy jeść to w nieskończoność, ale robić, to jakby niekoniecznie.

U miłej pani znalazłam przepis na niemiecki jabłecznik, jej zdjęcia były obłędne – przepis też… Proszę tylko, jeden rzut oka do Mistrzyni Dagmary….

Człowiek wpada w kompleksy. I jeszcze te zdjęcia… Popełniłam zatem ciasto – z pewnymi przeróbkami…. umówmy się, ten groch, nawet suchy, to mi nie rośnie przy mojej drodze kuchennej… i nadal nie wiem, jak kobiety dają radę zrobić tak super zdjęcia takich frykasów…

Otóż moje zdjęcia wyglądają tak oto:

 

A przyczyna powygryzania wygląda tak:

Nadto przeczytałam “Fastrygę” pani Grażyny Jagielskiej. Pomijając wtręty o niby magicznym realizmie – bo trudno ustalić co tak naprawdę dzieje się w głowie osoby, z którą nie ma kontaktu – to jest to opowieść wielowątkowa o przemocy wobec kobiet i dzieci. Straszna o tyle, że autorka wprowadziła również głos kata. Bo nie można zapomnieć, że oprawcami są zwyczajni mężczyźni, niczym się nie wyróżniający. Czasem tylko intuicja ostrzega – biegnij, lesie, biegnij…. tylko, kto by tam intuicji słuchał. I bardzo szybko jest już za późno. Na wszystko. Narracja jest wysoce poetycka – co z pewnej strony może być błędem, bo estetyzacja zła jest błędem, prawda? – i brak dosłownych opisów, przez które śnią się koszmary. Niemniej – mocna opowieść.