Spojrzenie gejszy* czyli zalety maseczek

“Wciąż to mam” uśmiechnęłam się radośnie do siebie, obserwując potykającego się chłopaka. Nic to, że na oko mógłby być moim synem – był pełnoletni, płci męskiej i było na czym oko zawiesić.

I ewidentnie potknął się pod wpływem mojego spojrzenia.

To trzeba umieć – w życiu trzeba się rozumieć – tu mieć i tu mieć – nuciłam radośnie, acz staroświecko.

Twarzy nie widział spod maski** – więc nie uroda go urzekła – ani zmarszczki nie zasugerowały ilości dekad różnicy.

I nie był kobietą, bo kobiety to na mój widok potykają się jednak raczej z powodu kolczyków czy naszyjników. I wtedy mogę wyjaśnić, że to moje własne dzieła i zapraszam na stronę lub zrobię na zlecenie. Tak, noszę swoje dzierganiny, są wygodne. Aczkolwiek żywiczne nieco ciężkie.

Nawet takie maleństwa, jak fiołki w wężowym oplocie

POINTA zwana czasem gwoździem programu:

W windzie spojrzałam sobie w oczęta, co to nadal spojrzenie gejszy wysyłają. A nad oczętami miałam wściekle jaskrawą smugę z farbki. Jakby mi kto gazrurką przywalił. Kupiłam Żabie Glass Decor w najbliższym sklepie i są boskie, naprawdę po 12h odrywam z winyli i nalepiam na lustro. Mamy już tam motyle, papugi, serduszka i uśmieszki… że o stadzie kleksów z oczkami nie wspomnę.

Jedyny błąd to taki, że jak na mokro farbki nie zmyjesz, to potem chyba razem ze skórą. Dziecko domyłam, a siebie… jak zmywając farbkę z pazurów zerwałam z lakierem i zdziwiłam się, że paznokieć został na miejscu, bo myślałam, że zejdzie też – no, to zmywanie ze skóry zostawiłam na potem.

I zapomniałam.

Dobrze w sumie, że cosplay coraz popularniejszy, facet pewnie uznał, że charakteryzacja jakowaś i nie wezwał pogotowia.

*”Wyznania geiszy“, film, nie książka. Starsza artystka uczy młodą maiko, że ma samym spojrzeniem spowodować, by mężczyzna zgubił krok. I śmiałam się z tego, jak norka. Dopóki mamusia nie spojrzała na mnie jak na bardzo młodą norkę i wyjaśniła, że owszem, to trzeba umieć… a jak się nie umie, to można wyćwiczyć. I idąc obok 17letniej córki zademonstrowała siłę spojrzenia na kilku przechodniach. Bez kręcenia tyłkiem, dwuznacznych uśmiechów – samym spojrzeniem poprzewracała facetów nadchodzących – jak jakieś pechowe kręgle. Albo była tam dziura w chodniku 😉

** Jakie znacie zalety noszenia maseczek? Mój top 3:

miejsce III: nie trzeba nakładać tapety

miejsce II: nie trzeba sztucznie się uśmiechać do nielubianych sąsiadek

MIEJSCE I: choć jest kwiecień – NIE MAM KATARU. I nie miałam nawet w czasie marzec/kwiecień. Alergia na te zakichane, kwitnące drzewa przegrała z maseczką. Efekt WOW – piękna pogoda, a mnie nie ślinią się oczy i nie atakuje migrena od kataru totalnego.

Kocham maseczki.