“Ale wiesz, że jesteś mi winien wolny weekend?” spytałam męża, wychodzącego na kawalerski. Który to kawalerski nie był w guście Xcia, oj nie był. “Zawsze możesz iść za mnie…?” uśmiechnął się zachęcająco. “Nie chcę ci wstydu narobić.” wzruszyłam ramionami “Nie … Continue reading Czarno to widzę – czyli o skojarzeniach
Trochę w biegu, bo czas mnie dogania Salmiakowej dzięki za pomysł z kakao i pianką – realizacja poniżej Agajoz za pomysł ze srebrem do nosa. DZIAŁA!!! Dziękuję 🙂 Continue reading Dzięki
W poniedziałek rano nie wiem, czy jest większe szczęście od porcji parującej kawy. Aczkolwiek zasadniczo i pobieżnie od kawy wolę herbatę, że o czekoladzie wstydliwie zmilczę. W kontekście poniedziałku kawa jest synonimem szczęścia. “Geografia szczęścia” Erica Weinera to właśnie opowieść … Continue reading Kontekst czyli o szczęściu
“Łesło” – ‘krzesło’ “Muchaj!” – ‘Dmuchaj!’ “Chichocę” – ‘Wychodzę’ “Gadułki” …. “Mamusiu, ej, no, GADUŁKI!!!” Patrzę ze zdumieniem na 3letnią Kiję, w końcu wzywam pomocy “Żaba, co to są GADUŁKI?” “Rajstopy, a co?” …nie, nic, to takie oczywiste… I machnęłam … Continue reading Tłumacz obcych języków
Ostatkiem sił, praktycznie padając na jedyną nie zasiniaczoną część ciała, czyli twarz, docieram do domu po treningu pd. Czytam wtedy wiadomości z grupy przedszkolnej Żaby, ku rozrywce zazwyczaj…. Tym razem dialog brzmiał: “Słuchajcie, Wojtuś powiedział, że mają przyjść do przedszkola … Continue reading Na wojskowo w ostatniej chwili
Zgodnie z zapowiedzią: “50 twarzy tindera” Joanny Jędrusik To nie jest zła książka. Przecież nie ma książek złych ani dobrych, są tylko źle lub dobrze napisane…. Nie jestem targetem. Więc może wyjaśnię, dlaczego. Nie dlatego, że jestem w szczęśliwym związku, … Continue reading Tinder a kot[y]
Żaba: Mamooo Aksinia: Córko pierworodna, tyle razy cie prosiłam, nie zaciągaj tak, mnie się pięty marszczą od tego ‘o’ na końcu…. Żaba: Ale przynajmniej słyszysz. Aksinia: Zawsze słyszę. A czasem ignoruję. Żaba: Mamoooo…. co to jest babie lato? Aksinia [najpierw widzi pyszne plansze “Indian summer”, bo w końcu tłumaczy się to indiańskie lato na babie, a plansze owszem, pyszne, ale zdecydowanie nie dla dzieci, fabuła jakoś skorelowana ze szkarłatną literą, ale jak – to nie pomnę, nie ma siły, o tym pięciolatka myśleć nie może, więc może obraz Chełmońskiego, rany, ale to takie brzydkie, prawie, jak Malczewski, rany, jak ja … Continue reading O Melancholio! – czyli babie lato…
Wbrew dacie. Sorry, nie będę smęcić. Swoich zmarłych wspominam wystarczająco często, myślę, że cieszyliby się, iż odzyskuję kolory świata. I Xżę [przyjrzawszy się wnikliwie, dlaczego od pewnej prędkości, nie nadmiernie szalonej, przestaję zmieniać biegi] Słuchaj, ty po prostu trzymasz kierownicę … Continue reading Barwy, cienie i odcienie – życia, oczywista
Kruki. Stanęłam w oknie, niby ta statuja [ale bez kajdan i bez korony, no bez przesady stanęłam]. “Córunia, patrz, kruki” przywołałam Żabę. Chmura czarnych odłamków precyzyjnie krążyła. Człowiek mimo woli przypomina sobie “Niezwyciężonego”. “Acha. Co robią?” Żaba grzecznie udawała zainteresowaną. … Continue reading Ołowiane niebo pękło w czarne kryształy
Nie, nie chodzi o to, że mężczyźni wolą blondynki [osobiście nie znam takich. Może dlatego, że nigdy nie byłam tegoż koloru] W czasie najbliższej wizyty u fryzjera [Aksinia: Halo? Halo? Atelier? Bo ja chciałam sprawdzić, na którą godzinę jestem umówiona, … Continue reading Zamówienie na blondynkę
Aksinia 
You must be logged in to post a comment.