Lubię się uczyć na błędach. Szczególnie cudzych.

Dawno, dawno temu moja mamusia będąc młodą narzeczoną wróciła do mieszkania z wizyty u przyszłej teściowej – i zaczęła wyrzucać wszystkie durnostojki z zasuszonymi różami na czele. I przez zaciśnięte zęby wyjaśniła swemu przyszłemu – że ona sobie nie życzy, że kwiaty jak zwiędną to idą do kosza i jeśli on ma z tym jakiś problem to niech szuka innej narzeczonej. Przyszły ślubny stał się jednakowoż ślubnym i ojcem dwojga dzieci – znaczy przyjął do wiadomości. I nigdy nie narzekał.
Co było przyczyną wystąpienia mojej mamuśki? U przyszłej teściowej z zapędami artystycznymi suche kwiaty i durnostojki pałętały się wszędzie. Po kilka lat. Warstwę kurzu wyhodowano na nich taką, że stała się lepka. W małym mieszkanku nie było czym oddychać.
Charakter mamusi owszem, mam. Tylko wizytację u teściowej przeprowadziłam za późno. Kiedy w pełnym kurzu pokoju kładłam się spać, nie przypuszczałam, że sytuacja została wymuszona przez pana domu, który nie wyobrażał sobie, że żona wyrzuci bukiet, który dostała na urodziny. Na pięćdziesięciolecie. To było ładnych parę lat temu. Bukiety po narodzinach synów otrzymane zaprzestały straszenia parę lat temu, jak kuzynka “niechcący” podpaliła je papierosem. Też nie wiedziałam, że od fajka może się suchy bukiet zająć.
Zatem – mimo odpowiedniego charakteru – wylądowałam z wcale pokaźną liczbą róż ususzonych, hodując na nich usilnie kurz. Pal licho roztocza, mnie niegroźne, ale tylko do narodzin córy. Żaba się urodziła, a mnie się nagle wszystkie wiadomości o alergiach i astmach hurtem przypomniały. Tak, teściowa ma zaawansowaną astmę, bez inhalatora nigdzie się nie rusza.
Zamiast narazić się na awanturę i groźby w stylu “Nigdy więcej żadnego kwiatka złamanego ode mnie nie dostaniesz” poszłam po rozum do … tradycyjnej wiedzy kobiet. Jedno popołudnie zmarnowane, ale efekt jest zadowalający. Nie kurzy się. A czemu całe aż popołudnie? Bo lakier to mi 3 godziny raczył schnąć. Czemu aż tyle? Ja wiem, że starczy spryskać róże lakierem do włosów i gotowe. Tylko, że nie mam lakieru do włosów. Mam lakier do drewna. Każdemu jego fetysz 😉

 

ps Jeśli któraś zdesperowana pani domu będzie chciała przepisa na wykonanie – chętnie się podzielę 😉 Pomijając czas schnięcia lakieru – chwila – moment i gotowe.