O książkach i blogach

Czytam dużo, bo lubię. Zboczenie takie i już. Każdy ma jakieś, nie wszyscy się przyznają.

Chwilowo czytam jeszcze więcej. Obok wypalania laleczek jest to ostatnia dozwolona czynność, ratująca mnie przed szaleństwem. A w każdym razie przed marudzeniem na skalę mega.

I sprawa jest taka. Osobiście blogi książkowe nawiedzam tylko w poszukiwaniu inspiracji. Kiedyś wydawało mi się, że blogi książkowe służą wymianie myśli, opinii, opowieści inspirowanych książkami. A tu nie. Bloger napisał swoją recenzję i szlus, jak coś nieśmiało chciałam podjąć temat – byłam gaszona. Lub ignorowana. No to po co te recenzje? Sztuka dla sztuki?

Z chłopem o lekturach nie podyskutuję, póki nie przeczytam “Biologicznego zużywania konstrukcji”…. czy jakoś tak. Jak przeczytam ze zrozumieniem, to przeczyta jedną moją i pogadamy. Będzie z pół roku, jak dał mi ten warunek, przysięgam, próbowałam. I failed. Bardzo.

Z dzieciną sprawa prostsza, muszę tylko odczekać jakieś… 15 lat?

Zatem mam propozycję: będę wrzucała pozycje, które ostatnio przeczytałam i z jakichś przyczyn mnie uwiodły. O pomyłkach czytelniczych pisać nie chcę, bo to wstyd dla mnie – że się nabrałam, a dla autora – że coś takiego popełnił. Jeśli ktoś chciałby podzielić się wrażeniami – to bardzo zapraszam. Ranking Laleczkowy zawieszony, bo jednak kundelek, a nie będę robiła zdjęć kundelka z laleczkami i okładką, śmieszne to by było.

To teraz pomyślę, co rzucić na pierwszy ogień.